გრაფიტის ელექტროდის დეტალური ტექნიკური პროცესი

ექსტრუზიის პროცესის არსი იმაში მდგომარეობს, რომ მას შემდეგ, რაც პასტა წნევის ქვეშ გარკვეული ფორმის საქშენში გაივლის, იგი იკუმშება და პლასტმასურად დეფორმირდება გარკვეული ფორმისა და ზომის ბლანკად.
ექსტრუზიული ჩამოსხმის პროცესი ძირითადად პასტის პლასტიკური დეფორმაციის პროცესია.

პასტის ექსტრუზიის პროცესი ხორციელდება მასალის კამერაში (ან პასტის ცილინდრში) და წრიული რკალისებრ საქშენში.
ჩატვირთვის კამერაში ცხელი პასტა უკანა მთავარი დგუშით ამოძრავდება.
პასტაში არსებული აირი იძულებულია განუწყვეტლივ გამოიდევნოს, პასტა განუწყვეტლივ იკუმშება და ამავდროულად წინ მოძრაობს.
როდესაც პასტა კამერის ცილინდრულ ნაწილში მოძრაობს, პასტა შეიძლება ჩაითვალოს სტაბილურ ნაკადად, ხოლო მარცვლოვანი ფენა ძირითადად პარალელურია.
როდესაც პასტა შედის ექსტრუზიის საქშენის რკალური დეფორმაციის მქონე ნაწილში, პირის კედელთან ახლოს მდებარე პასტა წინსვლისას უფრო მეტ ხახუნის წინააღმდეგობას განიცდის, მასალა იწყებს მოხრას, შიგნით არსებული პასტა სხვადასხვა წინსვლის სიჩქარეს წარმოქმნის, შიდა პასტა წინ მიიწევს, რის შედეგადაც პროდუქტი რადიალური გასწვრივ არათანაბარია, ამიტომ ექსტრუზიის ბლოკში.

შინაგანი სტრესი წარმოიქმნება შიდა და გარე ფენების განსხვავებული სიჩქარით.
და ბოლოს, პასტა შედის წრფივი დეფორმაციის ნაწილში და ხდება მისი ექსტრუზია.

რა არის შეწვა? რა არის შეწვის მიზანი?

შეწვა არის თერმული დამუშავების პროცესი, რომლის დროსაც შეკუმშული ნედლეული თბება გარკვეული სიჩქარით ღუმელში დამცავ გარემოში ჰაერის იზოლირების პირობით.

(1) აქროლადი ნივთიერებების გამორიცხვა. ნახშირის ასფალტის შემკვრელად გამოყენების შემთხვევაში, გამოწვის შემდეგ, როგორც წესი, დაახლოებით 10% აქროლადი ნივთიერებები გამოიყოფა. შესაბამისად, გამოწვის პროდუქტების მაჩვენებელი, როგორც წესი, 90%-ზე ნაკლებია.

(2) შემაკავშირებელი მასალის კოქსირების ნედლეული იწვება გარკვეული ტექნოლოგიური პირობების შესაბამისად, რათა წარმოიქმნას შემაკავშირებელი მასალის კოქსირება. აგრეგატის ნაწილაკებს შორის წარმოიქმნება კოქსის ქსელი, რომელიც მტკიცედ აკავშირებს ყველა აგრეგატს სხვადასხვა ზომის ნაწილაკებთან, რათა პროდუქტს ჰქონდეს გარკვეული ფიზიკური და ქიმიური თვისებები. იმავე პირობებში, რაც უფრო მაღალია კოქსირების სიჩქარე, მით უკეთესია ხარისხი. საშუალო ტემპერატურის ასფალტის კოქსირების სიჩქარე დაახლოებით 50%-ია.

(3) ფიქსირებული გეომეტრიული ფორმა

ნედლი პროდუქტების გამოწვის პროცესში ხდება დარბილებისა და შემაკავშირებელი ნივთიერების მიგრაციის ფენომენი. ტემპერატურის მატებასთან ერთად წარმოიქმნება კოქსის ბადე, რაც პროდუქტებს სიმყარეს ხდის. შესაბამისად, მისი ფორმა ტემპერატურის მატებასთან ერთად არ იცვლება.

(4) წინაღობის შემცირება
გამოწვის პროცესში, აქროლადი ნივთიერებების აღმოფხვრის გამო, ასფალტის კოქსირებისას წარმოიქმნება კოქსის ბადე, ასფალტის დაშლა და პოლიმერიზაცია, ასევე დიდი ექვსკუთხა ნახშირბადის რგოლური სიბრტყის ქსელის ფორმირება და ა.შ., წინაღობა მნიშვნელოვნად შემცირდა. დაახლოებით 10000 x 10-6 ნედლეულის წინაღობა Ω "მ, 40-50 x 10-6 Ω" მ-ით გამოწვის შემდეგ, კარგ გამტარებს უწოდებენ.

(5) მოცულობის შემდგომი შემცირება
შეწვის შემდეგ, პროდუქტი მცირდება დიამეტრის დაახლოებით 1%-ით, სიგრძით 2%-ით და მოცულობით 2-3%-ით.

შეკუმშვის შემდეგ მიღებულ ნედლეულ პროდუქტს ძალიან დაბალი ფორიანობა აქვს.
თუმცა, ნედლი პროდუქტების გამოწვის შემდეგ, ქვანახშირის ასფალტის ნაწილი იშლება გაზად და გამოდის, ხოლო მეორე ნაწილი კოქსდება ბიტუმიან კოქსად.
წარმოქმნილი ბიტუმოვანი კოქსის მოცულობა გაცილებით მცირეა, ვიდრე ქვანახშირის ბიტუმის. მიუხედავად იმისა, რომ გამოწვის პროცესში ის ოდნავ იკუმშება, პროდუქტში მაინც წარმოიქმნება მრავალი არარეგულარული და პატარა ფორი სხვადასხვა ზომის ფორებით.
მაგალითად, გრაფიტიზებული პროდუქტების საერთო ფორიანობა ზოგადად 25-32%-მდეა, ხოლო ნახშირბადის პროდუქტების - 16-25%.
დიდი რაოდენობით ფორების არსებობა აუცილებლად იმოქმედებს პროდუქტების ფიზიკურ და ქიმიურ თვისებებზე.
ზოგადად, გრაფიტიზებულ პროდუქტებს, რომლებსაც აქვთ გაზრდილი ფორიანობა, შემცირებული მოცულობითი სიმკვრივე, გაზრდილი წინაღობა, მექანიკური სიმტკიცე, გარკვეულ ტემპერატურაზე დაჟანგვის სიჩქარე აჩქარებულია, კოროზიისადმი მდგრადობაც უარესდება, აირები და სითხეები უფრო ადვილად გამტარია.
გაჟღენთვა არის პროცესი, რომელიც ამცირებს ფორიანობას, ზრდის სიმკვრივეს, ზრდის შეკუმშვის სიმტკიცეს, ამცირებს მზა პროდუქტის წინაღობას და ცვლის პროდუქტის ფიზიკურ და ქიმიურ თვისებებს.

გრაფიტიზაცია: რა არის გრაფიტიზაცია?

რა არის გრაფიტიზაციის მიზანი?

გრაფიტიზაცია არის მაღალტემპერატურული თერმული დამუშავების პროცესი, რომლის დროსაც გამომცხვარი პროდუქტები გრაფიტიზების ღუმელის დამცავ გარემოში მაღალ ტემპერატურამდე თბება, რათა ექვსკუთხა ნახშირბადის ატომის სიბრტყის ბადე ორგანზომილებიან სივრცეში უწესრიგო გადაფარვიდან სამგანზომილებიან სივრცეში მოწესრიგებულ გადაფარვად და გრაფიტის სტრუქტურით გარდაიქმნას.

მისი მიზნებია:
(1) პროდუქტის თბო და ელექტროგამტარობის გაუმჯობესება.
(2) პროდუქტის სითბური დარტყმისადმი მდგრადობისა და ქიმიური სტაბილურობის გასაუმჯობესებლად.
(3) პროდუქტის შეზეთვის უნარისა და ცვეთისადმი მდგრადობის გაუმჯობესება.
(4) მინარევების მოცილება და პროდუქტის სიმტკიცის გაუმჯობესება.

(1) პლასტიკური ქირურგიის საჭიროება

გარკვეული ზომისა და ფორმის შეკუმშული ნახშირბადის პროდუქტებს გამოწვისა და გრაფიტიზაციის დროს განსხვავებული ხარისხის დეფორმაცია და შეჯახებით გამოწვეული დაზიანება აღენიშნებათ. ამავდროულად, შეკუმშული ნახშირბადის პროდუქტების ზედაპირზე ზოგიერთი შემავსებელია მიმაგრებული.
მისი გამოყენება მექანიკური დამუშავების გარეშე შეუძლებელია, ამიტომ პროდუქტს უნდა მიეცეს განსაზღვრული გეომეტრიული ფორმა და დამუშავდეს იგი.

(2) გამოყენების საჭიროება

მომხმარებლის დამუშავების მოთხოვნების შესაბამისად.
თუ ელექტრო ღუმელის ფოლადის დამზადების გრაფიტის ელექტროდის შეერთებაა საჭირო, პროდუქტის ორივე ბოლოში ხრახნიანი ხვრელი უნდა გაკეთდეს, შემდეგ კი ორი ელექტროდი სპეციალური ხრახნიანი შეერთებით უნდა იყოს დაკავშირებული გამოსაყენებლად.

(3) ტექნოლოგიური მოთხოვნები

ზოგიერთი პროდუქტის დამუშავება საჭიროა სპეციალურ ფორმებად და სპეციფიკაციებად მომხმარებლების ტექნოლოგიური საჭიროებების შესაბამისად.
საჭიროა ზედაპირის კიდევ უფრო დაბალი უხეშობა.